شیراز شهر شعر و ادب

معرفی

شیراز یکی از زیباترین و پرجاذبه‌ترین شهرهای ایران زمین است. این شهر بخش زیادی از قدمت، اصالت، ادب و تاریخ کشور را در خود جای داده است.

شیراز که به شهر حافظ و سعدی نیز شهرت دارد، منطقه‌ای ارزشمند و دوست داشتنی برای علاقمندان به شعر و ادب فارسی نیز به شمار می‌رود.

این شهر به عنوان پنجمین شهر پرجمعیت ایران شناخته می‌شود، در دوره‌های زندیه، صفاریه و ساسانی به عنوان پایتخت انتخاب شده بود.

شیراز به قدری برای ایرانیان ارزشمند است که یک روز از تقویم شمسی کشور به آن اختصاص داده شده است. به این ترتیب 15 اردیبهشت ماه، روز اختصاصی شیراز نام گرفته است و هر سال مراسم‌های ویژه‌ای به منظور گرامیداشت این روز برپا می‌شود.

موقعیت جغرافیایی

شهر شیراز مرکز استان فارس است و در جنوب غربی ایران قرار گرفته است. از شمال به مرودشت و اردکان، از غرب به ممسنی و کازرون، از جنوب به فراشبند، فیروزآباد، جهرم و فسا و از شرق به استهبان، نیریز و ارسنجان محدود می رسد. مساحت شیراز ۸۹۱/۱۷۸ کیلومتر مربع است و طول آن ۴۰ کیلومتر و عرض آن ۱۵ تا ۳۰ کیلومتر است و در منطقه ‌ای به وسعت ۱۲۶۸ کیلومترمربع گسترده شده است.

تاریخچه

آغاز شکل گیری شیراز به سال 693 هجری باز می‌گردد. زمانی که بنی امیه این شهر را تاسیس و مرمت کرد. البته این شهر پس از بنی امیه نیز مورد توجه سلسله های پادشاهی دیگر قرار داشت. به این ترتیب رشد و پیشرفت این شهر در سده‌های 9، 10 و 11 میلادی ادامه پیدا کرد.

رشد و توسعه این شهر به قدری سریع و هدفمند بود که در قرن سیزدهم به عنوان مهد علم، فرهنگ و هنر شناخته می‌شد.

در میان تمامی سلسله‌هایی که شیراز را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرده بودند، زندیه و ساسانی بیشترین تاثیر را در رشد و پیشرفت آن داشته‌اند. در حال حاضر نیز اکثر جاذبه‌های تاریخی به جای مانده در این شهر به این دو دوره تعلق دارد.

 شیراز، اسامی و پایتخت پادشاهی گوناگون

تیرازیس، شیرازیس و شیراز نام های مختلف شیراز هستند که طبق مستندات تاریخی و لوح های سنگی ایلامی، نشان می دهد این شهر که به تیراژه هم معروف می باشد در 2000 سال قبل از میلاد مسیح بنا شده است.  شهر نرگس ها در زمان بنی امیه به محل فعلی منتقل شده که قلعه ابو نصر، مکان اول آن بوده است.

آب و هوا

فصل بهار در شهر گل و بلبلِ شیراز بسیار خنک و مطبوع است. در این موقع از سال بار‌ش‌های پراکنده و نسیم ملایم روح را جلا می‌دهد. در اردیبهشت ماه، شکوفه‌های بهارنارنج سبز می‌شوند و از عطر و بوی آن‌ها کل شهر سرمست می‌شود! از سوی دیگر اما با شروع فصل تابستان هوا رو به گرمی و خشکی می‌رود. پاییز و زمستان شیراز نیز سرد است و گاه گاهی شاهد بارش برف خواهیم بود.

فرهنگ

شیراز به شهر شعر، شراب، باغ و گل و بلبل معروف است. شاعران معروف زیادی در این شهر زندگی می کردند و همین موضوع باعث شهرت جهانی شیراز به شهر شعر شده است . یکی دیگر از نمادهای این شهر باغ است . باغ در فرهنگ ایرانیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و شیراز نیز از قدیم به داشتن باغ‌های بسیار و زیبا مشهور بوده‌است. باغ های انگور موجود به سبب شهرت جهانی شراب شیراز در دنیا شده‌است. تعدادی از باغ‌های شیراز از لحاظ تاریخی بسیار با اهمیت هستند و به‌عنوان مراکز مهم گردشگری نیز به‌شمار می‌آیند. از معروف‌ترین این باغ‌ها می‌توان به باغ جهان نما، باغ ارم ، باغ دلگشا و باغ عنیف آباد اشاره کرد.

این شهردر بین سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۷ محل برگزاری جشن هنر شیراز بود. این جشنواره در زمان خود بزرگترین رویداد فرهنگی در نوع خود در سطح جهان بود که محلی برای گرد امدن بزرگترین هنرمندان سنتی مدرن ایران در سراسر دنیا و در رشته های مختلف هنری بود.

زبان

مردم زبان فارسی را با لهجه شیرازی تکلم می‌کنند.

دین

دین اکثر مردم اسلام است . اما این شهر هنوز پذیرای اقلیتی ۶۰۰۰ تنی از یهودیان می‌باشد و به دلیل فعالیت‌های تبلیغاتی مسیحی گروه‌های کوچکی از مسیحیان فرقه پروتستان مانند انگلیکن و پرسبی ترین زندگی می‌کنند. به همین خاطر دو کلیسای فعال وجود دارد که یکی متعلق به ارامنه و دیگری متعلق به کلیسای انگلیکن می‌باشد.

سوغات شیراز چیست؟

از سوغات عمدهٔ این شهر می‌توان به آبلیمو، انار، انجیر، ترشی‌جات، چرم، حصیر، حنا، خاتم‌کاری، خراطی، خرما، ریسندگی، زعفران، سفیداب، سنگ‌تراشی، شیشه‌گری، بهار نارنج، ظروف سفالی، عرقیات، فلزکاری، قالی، کنده‌کاری، کیسه حمام، گبه، گلیم، کلوچه و مسقطی، نان یوخه، نان شیری، منبت‌کاری و نمد اشاره کرد.

                 

جایگاه علمی در کشور

شیراز یکی از شهرهای مهم در عرصه علوم پزشکی، ارتباطات، فناوری اطلاعات و… نیز به شمار می‌رود.

این شهر در عرصه علوم پزشکی جایگاه بالایی دارد و پس از تهران و مشهد در رتبه سوم کشوری قرار گرفته است. همین موضوع موجب شده است تا به عنوان مقصدی مهم برای جامعه پزشکان، مهندسین و دانشجویان تبدیل شود.

 

 

نویسنده:خانم برزگر

شیراز