در گذر زمان از جمله مناطقی بوده است که همیشه مورد نظر پادشاهان ایران بوده است، این استان بدلیل موقعیت ژئوپولتیک و استراتژیک خود همیشه به عنوان یکی از مهمترین مناطق بندری ایران بوده است. سابقه سکونت در استان بوشهر به عهد عیلامی ها و تمدن بین النهرین بر می گردد. در اوایل هزاره دوم قبل از میلاد سلسله عیلامیان بر مناطقی از ایران از جمله بوشهر حکمفرمایی می کرد و در زمان اردشیر بابکان شهر رام اردشیر در دو فرسنگی شهر بوشهر بنا نهاده شد که خرابه های آن هم اکنون بنام ریشهر معروف است.
در زمان ساسانیان شهر بندری سیراف در نزدیکی کنگان به عنوان یکی از مهمترین بنادر تجاری ایرانِ آن دوران به شمار می رفته است. کشتیرانی و بازرگانی در سیراف آنچنان رونق داشته است که بازرگانان این سامان، با چین تجارت داشته و کشتیرانان سیرافی به اسپانیا و انگلستان نیز سفر داشته اند.
جنگ جهانی اول بوشهر بار دیگر شاهد جنگ و خونریزی شد و مردم این دیار با قامتی افراشته و به رهبری شهید رئیسعلی دلواری، شهید غضنفرالسلطنه برازجانی و زایرخضرخان دشتی و… سالها با استعمارگران نبرد کرده و جلوی پیشرفت آنها را گرفتند.
